علت قیام امام حسین از منظر اهلسنتقیام امام حسین (علیه‌السّلام) دارای علت‌های مختلفی است که علمای شیعه به آنها اشاره کرده‌اند. یکی از علت‌های قیام حضرت کنار گذاشته شدن دین و سنت‌های نبوی می‌باشد که علمای اهل‌سنت نیز به آن اشاره کرده‌اند. ۱ - کنار گذاشته شدن دینابن جوزی: امام حسین (علیه‌السّلام) دید که دین کنارگذاشته شده است: ابن جوزی عالم سنی می‌گوید: انما رحل الحسین الی القوم لانه رای الشریعة قد رفضت، فجد فی رفع قواعد اصلها الجد (صلی‌الله‌علیه‌وسلم) فلما حضروه حصروه فقال: دعونی ارجع. فقالوا: لا، انزل علی حکم ابن زیاد. فاختار القتل علی الذل، وهکذا النفوس الابیة. [۱]
ابن جوزی، عبدالرحمن، التبصرة، ج۲، ص۱۳، دار النشر:دار الکتاب المصری - دار الکتاب اللبنانی - مصر - لبنان - ۱۳۹۰ه - ۱۹۷۰م، الطبعة:الاولی، تحقیق:د. مصطفی عبد الواحد.
حسین تنها به این علت به نزد این گروه رفت، زیرا دید که دین کنار گذاشته شده است! پس در راه بالا بردن پایه‌هایی که جد او آنها را بنا نهاده بود تلاش کرد؛ اما وقتی که به نزد او آمدند او را محاصره کردند! گفت: بگذارید بازگردم! اما قبول نکردند! و گفتند باید تابع حکم ابن زیاد شوی! اما او مرگ را بر ذلت ترجیح داد! و انسان‌های عزیز این چنین هستند! ۲ - تغییر سنت‌های نبویمواردی از دین که کنار گذاشته شده بود در ادامه بیان می‌شود: تمام سنت‌های رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) تغییر یافت، حتی نماز: بخاری در صحیح خود می‌نویسد: حَدَّثَنَا عَمْرُو بْنُ زُرَارَةَ، قَالَ اَخْبَرَنَا عَبْدُ الْوَاحِدِ بْنُ وَاصِل اَبُو عُبَیْدَةَ الْحَدَّادُ، عَنْ عُثْمَانَ بْنِ اَبِی رَوَّاد، اَخِی عَبْدِ الْعَزِیزِ قَالَ سَمِعْتُ الزُّهْرِیَّ، یَقُولُ دَخَلْتُ عَلَی اَنَسِ بْنِ مَالِک بِدِمَشْقَ وَهُوَ یَبْکِی فَقُلْتُ مَا یُبْکِیکَ فَقَالَ: لاَ اَعْرِفُ شَیْئًا مِمَّا اَدْرَکْتُ اِلاَّ هَذِهِ الصَّلاَةَ، وَهَذِهِ الصَّلاَةُ قَدْ ضُیِّعَتْ. [۲]
بخاری، محمد بن اسماعیل، صحیح البخار، ج۱، ص۱۱۲، ح۵۳۰، کتاب مواقیت الصلاة، ب ۷، باب تَضْیِیعِ الصَّلاَةِ عَنْ وَقْتِهَا.
زهری می‌گوید: بر انس بن مالک وارد شدم؛ در حالی که گریه می‌کرد! به او گفتم: چرا گریه می‌کنی؟ گفت: چیزی از آنچه درک کردم را نمی‌بینم جز نماز را که آن را نیز تضییع کردند! حدثنا عُمَرُ بن حَفْصٍ قال حدثنا ابی قال حدثنا الْاَعْمَشُ قال سمعت سَالِمًا قال سمعت اُمَّ الدَّرْدَاءِ تَقُولُ دخل عَلَیَّ ابو الدَّرْدَاءِ وهو مُغْضَبٌ فقلت ما اَغْضَبَکَ فقال والله ما اَعْرِفُ من اُمَّةِ مُحَمَّدٍ (صلی‌الله‌علیه‌وسلم) شیئا الا اَنَّهُمْ یُصَلُّونَ جمیعا. [۳]
بخاری، محمد بن اسماعیل، صحیح البخاری، ج۱، ص۱۳۱، ح۶۵۰، کتاب الاذان، ب ۳۱، باب فَضْلِ صَلاَةِ الْفَجْرِ فِی جَمَاعَة.
به نزد ابودرداء رفتم در حالی که غضب‌ناک بود؛ گفتم برای چه خشمگینی؟ گفت: قسم به خدا از امت پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) چیزی را جز اینکه نماز را به جماعت می‌خوانند نمی‌بینم! و در روایت دیگر می‌نویسد: حَدَّثَنَا مُوسَی بْنُ اِسْمَاعِیلَ، قَالَ حَدَّثَنَا مَهْدِیٌّ، عَنْ غَیْلاَنَ، عَنْ اَنَس، قَالَ مَا اَعْرِفُ شَیْئًا مِمَّا کَانَ عَلَی عَهْدِ النَّبِیِّ (صلی‌الله‌علیه‌وسلم). قِیلَ الصَّلاَةُ. قَالَ اَلَیْسَ ضَیَّعْتُمْ مَا ضَیَّعْتُمْ فِیهَا. [۴]
بخاری، محمد بن اسماعیل، صحیح البخاری، ج۱، ص۱۱۲، ح ۵۲۹، کتاب مواقیت الصلاة، ب ۷، باب تَضْیِیعِ الصَّلاَةِ عَنْ وَقْتِهَا.
از انس روایت شده است که هیچ چیزی از آنچه در زمان پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) بود را نمی‌یابم! به او گفتند: نماز چه؟ پاسخ داد: آیا در نماز نیز آنچه تضییع کردید رخ نداد؟ و ابن حجر عسقلانی می‌نویسد: عَن مُعَاوِیَةَ بن قُرَّةَ، قَالَ: دَخَلْتُ انا وَنَفَرٌ مَعِی عَلَی انسِ بنِ مَالِکٍ، فَقَالَ: مَا اُمَراؤُکم هؤلاءِ عَلَی شیءٍ مِمَّا کَانَ عَلِیهِ مُحَمَّدٌ وَاَصْحَابُهُ، الّا انّهُم یَزْعَمُونَ انَّهُم یُصَلُّون ویَصُومُونَ رَمَضَانَ. [۵]
ابن حجرعسقلانی، احمد بن علی (متوفای۸۵۲ هـ)، فتح الباری شرح صحیح البخاری، ج۴ص ۳۹، تحقیق: محب الدین الخطیب، ناشر: دار المعرفة - بیروت.
از معاویة بن قره روایت شده است که من و گروهی به نزد انس بن مالک رفتیم؛ او گفت: امرای شما هیچ چیزی از دین پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) و اصحاب او ندارند! جز اینکه گمان می‌کنند نماز می‌خوانند و در ماه رمضان روزه می‌گیرند! ۳ - نماز علی یادآور نماز پیامبرنماز امیرمؤمنان (علیه‌السّلام)، یادآور نماز رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم): بخاری در صحیح خود می‌نویسد: حدثنا اِسْحَاقُ الْوَاسِطِیُّ قال حدثنا خَالِدٌ عن الْجُرَیْرِیِّ عن ابی الْعَلَاءِ عن مُطَرِّفٍ عن عِمْرَانَ بن حُصَیْنٍ قال صلی مع عَلِیٍّ رضی الله عنه بِالْبَصْرَةِ فقال ذَکَّرَنَا هذا الرَّجُلُ صَلَاةً کنا نُصَلِّیهَا مع رسولِ اللَّهِ.... [۶]
بخاری، محمد بن اسماعیل، صحیح البخاری، ج۱، ص۱۵۶، ح۷۸۴، بَاب اِتْمَامِ التَّکْبِیرِ فی الرُّکُوعِ.
عمران بن حصین گفت: با علی در بصره نماز خواندم، و گفت: نماز این شخص ما را به یاد نمازی انداخت که با پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) می‌خواندیم! ۴ - پانویس
۵ - منبعموسسه تحقیقاتی حضرت ولیعصر (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف)، برگرفته از مقاله «هدف امام حسین (علیه‌السلام) از قیام چه بود». رده‌های این صفحه : مقالات مؤسسه ولیعصر
|